Het Satanisme ken slechts één organisatie die als verzamelpunt voor Satanisten wereldwijd dient: de Church of Satan.
De Church of Satan werd opgericht door Anton Szandor LaVey, hierna Dr. LaVey (1930-1997), op 1 mei 1966 - Walpurgisnacht, traditioneel een nacht geassocieerd met de heksensabbat.
Deze Kerk werd opgericht vanuit de persoonlijke interesse van Dr. LaVey, die het nodig achtte dat er eindelijk eens een Kerk kwam die het perspectief van de oppositie aannam. Al te lang werd de Duivel enkel besproken en gedefinieerd door zijn tegenstanders, en werd al het kwaad van de wereld op zijn schouders gelegd ter meerdere eer en glorie van de christelijke Kerken. Dit terwijl het precies in naam van de traditionele religies was dat zoveel geweld gepleegd werd, zovele oorlogen gevoerd, zovele mensen beknot werden in hun ontwikkeling, enzoverder.
Dr. LaVey vond net in het perspectief van de Duivel de meeste zin, de grootste stimulans, en de interessantste reisgenoten. Er werd gekozen voor de term satanisme omdat die term accuraat, stimulerend, en leuk is.
Satan wordt in het Satanisme dan ook aanzien als een symbool, een metafoor, een archetype. Voor personen die een antropomorfe figuur met hoorns en bokkenpoten willen aanbidden, is in het Satanisme geen plaats. De figuur “Satan” werd gekozen als symbool van verzet tegen de status quo, en is dus geen godheid of demon waarin geloofd wordt zoals christenen in Yahweh of Jehovah geloven. In het Satanisme is geen plaats voor hoop en/of geloof. Hoogstens kan men in de rituele kamer (of meer een intellectuele decompressiekamer) tijdelijk een bepaald geloof voor waar aannemen, maar dan is het met een specifiek doel voor ogen, en laat men het geloof opnieuw achter zich wanneer men de deur van de rituele kamer achter zich sluit.
Dr. LaVey aanzag de bestaande religies als zeer hypocriet, en indruisend tegen de menselijke natuur. In zijn werk als muzikant op kermissen en in striptease clubs, als politiefotograaf, etc…, werd hem duidelijk dat de menselijke aard altijd naar boven zal komen, ongeacht wat religies proberen op te dringen.
Een klassiek voorbeeld was dat hij op zaterdagavond getrouwde mannen op de kermis de vrouwen zag najagen, maar hen de volgende dag braaf met de familie in de kerk zag zitten, vragend om vergiffenis voor hun zonden – om dan bij de volgende gelegenheid opnieuw dezelfde zonde te begaan. De hoofdzonden van het christendom leiden allen tot lichamelijke, geestelijke, of emotionele tevredenheid, indien men er op verantwoordelijke wijze van geniet. “Genot, geen dwangmatigheid”, is een Satanisch motto. Een Satanist vindt het beter van de menselijke natuur te genieten en een vervullend leven te proberen leiden, in plaats van tegen zijn natuur in regels te proberen volgen waarvan men beweert dat een goddelijke vaderfiguur ze de mensheid opgelegd heeft, of die voor objectieve levenswaarden moeten doorgaan.
Dr. LaVey stichtte het Satanisme als alternatief voor de hypocrisie en onnatuurlijkheid van de bestaande religies. Het Satanisme is een religie gewijd aan de mens zoals hij is, en gaat om met de wereld zoals die is, niet zoals die “zou moeten zijn”.
Voor er echter sprake was van de oprichting van een Kerk gewijd aan Satan, gaf Dr. LaVey reeds lezingen omtrent het occulte, het paranormale, het onderbewuste, het magische, en aanverwante onderwerpen in zijn opmerkelijke huis in San Francisco. Op aanraden van één van de vaste bezoekers werkte Dr. LaVey zijn ideeën verder uit en balde ze samen in een religie.
Eind 1969 bracht Dr. LaVey een boek uit dat de verzameling was van zijn monografieën die een uitleg over de religie gaven, versmolten met zijn eigen filosofische invloeden en diepe inzichten in de menselijke psyche, en de basale wijsheid van de kermisgasten en freakshow entertainers waarmee hij lang rondgetrokken had. Dat boek, “The Satanic Bible”, is tot op heden doorlopend in druk gebleven.
Ook vandaag nog blijft “The Satanic Bible” het basiswerk van het Satanisme. Wie zich er volledig in herkent, mag en kan zichzelf Satanist noemen. Dr. LaVey schreef naast "The Satanic Bible" nog meer boeken: “The Satanic Rituals”, “The Satanic Witch” (oorspronkelijke titel “The Compleat Witch”), “The Devil’s Notebook”, en “Satan Speaks!”. Tevens schreef hij ook columns en artikels voor satanische tijdschriften en publicaties, zoals bijvoorbeeld “The Cloven Hoof”, en werd hij vaak geïnterviewd over allerhande onderwerpen. Het is dus veilig te stellen dat het leren kennen van het satanisme niet eindigt bij het lezen van “The Satanic Bible”, hoewel het boek wel de basis bevat, de definitie, en volstaat om een goed beeld te krijgen. De ideeën uit “The Satanic Bible” worden nog uitgediept en/of verfijnd in de andere schrijfsels van Dr. LaVey en leden van de Church of Satan Hiërarchie.
Tot op heden is er geen wettelijke, foutloze, officiële vertaling van deze werken naar het Nederlands. Dit kan in de toekomst uiteraard wel veranderen.
Na de dood van Dr. LaVey in 1997, kwam, zoals zijn wens was, zijn laatste levensgezel Blanche Barton aan het hoofd van de Church of Satan als Hogepriesteres. In 2001 gaf zij deze functie door aan Peter H. Gilmore, en in 2002 kwam Peggy Nadramia aan diens zijde te staan als Hogepriesteres. Blanche Barton zelf is nog steeds Magistra Templi Rex, de voorzitster van de Council of Nine.
Sinds het oprichten van de Church of Satan zijn ook tal van plagiërende organisaties opgericht, die doorgaans een zeer kort leven beschoren zijn, en tegenwoordig vaak slechts bestaan uit enkele tieners en hun on-line vrienden. Allen beweren ze het authentieke satanisme te vertegenwoordigen, zonder echter aan te kunnen tonen hoe de Church of Satan dan zou afwijken van Dr. LaVey’s bedoeling en definities.
Soms zijn de oprichters van dergelijk groeperingen ex-leden van de Church of Satan, die ofwel uit de CoS geschopt werden, ofwel er niet de positie kregen die ze ambieerden, en dan maar hun eigen ding opstartten. Oordeel zelf, maar bekijk vooral de copyright data. Velen proberen de Church of Satan te imiteren of te vervangen, maar de recente 50th Anniversary (op 4/30/2016) bewees nogmaals dat de Church of Satan 50 jaar na oprichting nog steeds opgebouwd is uit Satanisten, en dat ze geen gelijke kent.
Wat die andere groeperingen ook propageren, het is, zoals iedereen die de literatuur kent kan vaststellen, geen Satanisme. Ze noemen het alleen wel zo om op de slippen van de CoS te proberen meerijden – wat mijns inziens getuigt van weinig respect voor het werk van Anton LaVey, ongeacht hun beweringen.
Op naar het 60 jaar bestaan...
tekst origineel © Reverend Ænigma, aangepast © Warlock O.J.F.