Max Stirner (25 oktober 1806 - 25 juni 1856), pseudoniem voor Johann Caspar Schmidt, een Duits filosoof. 

Zijn meest voorname werk is het in 1844 uitgebrachte "De Enige en Zijn Eigendom"

Dit "verloren" werk werd door de jaren heen veelal gereduceerd tot een zonderlinge voorloper van het Anarchisme en het Europees Nihilisme. Meer is het een visie op het autonome individu, het Ego, het Egoïsme en een genadeloze en niet aflatende klopjacht op God en het dienen van een hogere zaak. Ergo; je zou eerder zeggen dat het dan ook een aanklacht is jegens God en haar georganiseerde religie (welke Godheid, welke religie dan ook). Tegelijktijdig is het juist ook een pleidooi om jezelf tot een hoger doel te stellen, als mens als ook in jouw bestaan.

God is de Egoïst in zijn eigen wereld; hij bekommert zich alleen om zijn eigen zaak. Hij dient geen hogere zaak dan hemzelf en stelt dan ook alleen zichzelf tevreden. Dat, nooit en te nimmer zal ik dienen. Non Serviam.

De vraag is dan ook; waarom zou JIJ jezelf hiervoor willen wegcijferen en niet na te streven van wat JIJ wil! Daarom stel IK mijzelf als hoogste doel in dit leven!

Wat maakt het dan voor MIJ de-facto een uiting van Satanisme;

De Satanist stelt zichzelf als hoogste doel in het leven. Het is dan ook een gezonde en tevens geheel vrijwillige vorm van het Egoïsme, dat hem of haar de ruimte  en totale vrijheid geeft en biedt om zich persoonlijk verder te ontwikkelen, welke weg hij of zij ook bewandelt. 

Als Satan, de Aanklager, niet de theïstische religieuze interpretatie maar eerder; een eeuwige dissident, als het individu dat zich al dan niet met gelijk denkenden zaken onderzoekt en aanklaagt, en zo dan verzet pleegt tegen overheersende opvattingen op vooral sociaal, religieus en/of politiek gebied of welk interessegebied dan ook belangrijk is op dat moment voor de Satanist!