De doctrines van de gelovigen hebben eeuwenlang geprobeerd de menselijke geest vast te ketenen aan een valse moraal—een moraal die lijden, kuisheid en onderwerping verheerlijkt. Dit zijn de kenmerken van een religie van onderdrukking, een dogma ontworpen om mensen te laten kruipen voor de altaren van machteloosheid. De satanist daarentegen staat als het trotse beest, de verlichte ziel die erkent dat het lichaam niet iets is om te overwinnen, maar om te verheerlijken.
Seks, in al haar vormen, is de krachtigste uitdrukking van deze verlichting. De predikers van spirituele zelfverloochening zullen je vertellen dat seks zondig is, tenzij het past binnen hun strikte moralistische regels. Maar de satanist begrijpt dat zulke regels niets anders zijn dan ketens van de geest, opgelegd door degenen die de rauwe kracht van menselijk verlangen vrezen. Voor hen is seks een middel tot controle, gehuld in schuld en schaamte, in de handen van priesters, politici en puriteinen.
Voor de satanist is seks echter bevrijding. Het is de meest directe weg naar het goddelijke binnenin, een ontmoeting met de oerkrachten die gevreesd en veracht worden door de hypocriete massa. In het ritueel van seks vindt de satanist de ware kerk—de tempel van het lichaam, waar het heilige en het profane samensmelten, waar genot een daad van verzet wordt tegen de steriele moraal van de massa.
Stel je het ritueel voor: kaarsen flikkeren in de duisternis, de geur van wierook vermengt zich met de muskus van verlangen. Het altaar is geen koude steen, maar het warme, levende lichaam van een gewillige partner, of misschien je eigen spiegelbeeld. Hier zijn geen boetekleden of gebeden van onderwerping—alleen het naakte lichaam, in volle glorie, vrij van de ketenen van schaamte.
Naarmate het ritueel zich ontvouwt, wordt duidelijk dat seks voor de satanist niet zomaar een biologische functie is of een vluchtig genoegen. Het is een oproeping, een aanroeping van krachten die het alledaagse overstijgen. Elke aanraking, elke ademhaling, elke kreun is een bezwering, uitgesproken in de taal van het lichaam. In deze daad ben je zowel de aanbidder als de god, de oproeper en de demon die wordt opgeroepen.
Het orgasme, dat hoogtepunt van fysiek genot, is niet alleen het einde van de daad maar een poort—een moment van transcendentie waarin het zelf oplost in de leegte, om vervolgens sterker, bewuster en machtiger tevoorschijn te komen. In dit moment begrijpt de satanist de ware aard van goddelijkheid, want in deze vereniging van lichaam en geest ben je de schepper en de vernietiger geworden, de gever van leven en de brenger van dood. Dit is het ultieme verzet tegen de steriele doctrines van de zwakken, want in dit moment heb je hun armzalige moraal overstegen en de volheid van je wezen omarmd.
Satanisme leert ons dat ware kracht niet ligt in ontkenning, maar in acceptatie—acceptatie van het duistere, het verboden, de schaduw binnenin. Seks, in dit opzicht, wordt de ultieme daad van zelfkennis. De taboes die de samenleving oplegt, zijn niets meer dan spiegels die onze diepste angsten en verlangens reflecteren. Het omarmen van deze taboes is het confronteren van de schaduw en het integreren ervan in het zelf.
Denk aan de mythen over Satan, de tegenstander, de verleider in de tuin. Hij is niet de vijand van de mensheid, maar haar bevrijder. Hij biedt de vrucht van kennis aan, de verboden wijsheid die onze ogen opent voor de waarheid. Zo benadert de satanist ook seks—niet als iets om te vrezen of te onderdrukken, maar als een bron van kracht en inzicht.
De daad van seks, vooral wanneer deze de grenzen overschrijdt die door de zwakken zijn gesteld, wordt een ritueel van empowerment. De verboden fantasieën, de duistere verlangens, de verborgen lusten—dit zijn geen zonden om te bekennen, maar schatten om te verkennen. In het omarmen van deze verlangens vindt de satanist geen verdoemenis, maar bevrijding.
Maar dit pad is niet voor de zwakkelingen. Het bewandelen van het linkerpad is het afwijzen van de geruststellende leugens van de massa, naakt staan voor de afgrond en uitroepen: "Ik ben mijn eigen meester." Dit is de ware essentie van satanisme: zelf vergoddelijking door genot, het afwijzen van valse moraal, en het omarmen van jezelf in al je glorie en duisternis.
In het satanisme zijn liefde en lust geen tegenstellingen, maar complementaire krachten. Liefde, ontdaan van zijn sentimentele versierselen, is een krachtige kracht van aantrekking en eenheid. Lust daarentegen is de rauwe oerkracht die ons drijft om genot en vervulling te zoeken. Samen vormen ze de dubbele pijlers van satanische relaties—wederzijds respect en wederzijds genot.
De satanist ontkent niet de kracht van liefde, maar verheft het ook niet tot een voetstuk van blinde aanbidding. Liefde, zoals alles, moet verdiend worden, en het moet het zelf dienen in plaats van het tot slaaf te maken. In een satanische relatie zijn partners gelijkwaardig, waarbij ieder de autonomie van de ander respecteert terwijl ze zich overgeven aan de genoegens van het lichaam. Er is geen ruimte voor schuld of schaamte—alleen de eerlijke uitdrukking van verlangen.
In dit alles verwerpen wij de hypocriete liefde die door de zwakken wordt gepredikt, een liefde die opoffering en onderwerping eist. De liefde van de satanist is fel, trots en eerlijk, net zoals onze lust is. We smeken niet om liefde; we eisen het. We verontschuldigen ons niet voor onze verlangens; we genieten ervan. En door dit te doen, bereiken we een diepere verbinding, niet alleen met onze partners maar ook met onszelf.
Het pad van seksuele bevrijding in het satanisme is een reis van zelfontdekking en empowerment. Het is de erkenning dat we niet gebonden zijn aan de willekeurige regels van de samenleving, maar vrij zijn om onze verlangens, fantasieën en identiteiten te verkennen zonder angst of schaamte. Dit is de essentie van satanische vrijheid—de vrijheid om volledig jezelf te zijn in alle aspecten van het leven, inclusief het seksuele.
Seks is voor de satanist een magisch instrument, een middel om energie te kanaliseren en wil te manifesteren. Door seks verbinden we ons met de oerkrachten van het universum, waarbij we kracht putten uit de bron van het leven zelf. Of het nu in de vorm is van solitair genot of gedeelde extase, seks wordt een ritueel van empowerment, een verklaring van soevereiniteit over lichaam en geest.
Seks en satanisme zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden als uitingen van individuele macht en verzet tegen de ketens van maatschappelijke normen. De satanist vreest de verlangens die in hem of haar opkomen niet, maar omarmt ze, wetende dat in genot de weg naar ware bevrijding ligt. De daad van seks is niet slechts een biologische noodzaak, maar een diepe verklaring van het eigen bestaan—een ritueel van zelfaanbidding, waarbij lichaam en geest één worden in een dans van genot en macht.
- Citizen Mantus
Reactie plaatsen
Reacties