Satanisme en de Kunst van Oorlogvoeren

Mijn oude knoken verdragen de Ninjutsu-lessen niet meer, maar de spirit blijft nog steeds hangen.Ik merkte al gauw in deze oude geschriften (771–256 v.Chr.) dat er een link was en is met Satanisme. Door er vandaag wat dieper op in te gaan, maakte ik voor mezelf enkele vergelijkingen. Eerlijk gezegd verbaasde het me dat dit boek niet tussen de aanbevolen literatuur op de website van de Church of Satan (CoS) staat. Wél vond ik verwijzingen in Reverend Colonel Akula (Joshua P. Warren) zijn Fang & Claw edities die me ook super veel inspiratie gaven en geven.

Een diepere analyse van de link tussen The Art of War en Satanisme.

Hoewel er geen directe historische of inhoudelijke band is tussen The Art of War en Satanisme, kunnen er filosofische en strategische overeenkomsten worden gevonden.

1. Strategisch denken en zelfverheffing

Zowel Sun Tzu als Satanisme moedigen intellect, strategie en zelfverbetering aan.

Sun Tzu's kernideeën: The Art of War benadrukt dat de slimste overwinnaar degene is die een gevecht kan winnen zonder het ooit fysiek te hoeven voeren. Dit vereist kennis, misleiding en beheersing van de situatie.

Satanisme en zelfverheffing: Satanisme stelt dat de mens zich moet bevrijden van externe dogma’s en een eigen pad moet volgen. Dit vereist rationele strategie, inzicht in de menselijke psyche en het vermogen om zichzelf te verheffen boven de massa.

Overeenkomst: Beide benaderingen leggen de nadruk op persoonlijke macht, kennis en controle over de omgeving, in plaats van overgave aan hogere machten of conventionele normen.

2. De kracht van misleiding en psychologische oorlogsvoering

Een van de beroemdste lessen uit The Art of War is het principe van misleiding:

“Alle oorlogvoering is gebaseerd op misleiding.”

Dit betekent dat je jouw vijand moet laten denken dat je zwak bent als je sterk bent, en sterk als je zwak bent. Deze gedachte komt ook voor in het Satanisme, waar manipulatie en psychologische controle als belangrijke vaardigheden worden gezien (Lagere en Hogere Magie).

Voorbeeld in Satanisme: The Satanic Bible moedigt aan om de zwakheden van anderen te herkennen en te benutten zonder genade. Dit kan door sociale manipulatie, het beheersen van emoties en het misleiden van tegenstanders die je eigen situatie ten goede komen.

Voorbeeld in The Art of War: Sun Tzu adviseert om een vijand in een positie te brengen waarin hij zichzelf verslaat, in plaats van een direct conflict aan te gaan.

Overeenkomst: Beide systemen leren dat kracht niet altijd openlijk wordt getoond, maar juist wordt gebruikt om anderen te sturen zonder directe confrontatie.

3. Pragmatisme boven moraliteit

Sun Tzu benadrukt het nut van een strategie, zonder te veel nadruk te leggen op morele overwegingen.

The Art of War: Sun Tzu’s strategieën gaan niet over goed of kwaad, maar over effectiviteit. Als misleiding of manipulatie de beste tactiek is om een oorlog te winnen, dan is dat wat men moet doen.

Satanisme: Satanisme verwerpt het 'christelijke' idee van universele moraliteit. In plaats daarvan moedigt het aan om morele codes te gebruiken als ze nuttig zijn, maar ze te verwerpen als ze beperkend werken.

Overeenkomst: Beide benaderingen zijn pragmatisch en resultaatgericht, zonder zich te laten leiden door externe morele normen.

4. Zelfbeschikking en macht als doel

Zowel Sun Tzu als Satanisme beschouwen macht en controle over je eigen lot als de hoogste doelen.

Sun Tzu: De ultieme generaal is degene die een oorlog beheerst nog voordat hij begint, door slim gebruik van middelen, informatie en strategie.

Satanisme: In het Satanisme wordt persoonlijke kracht en controle over het eigen lot gezien als de hoogste vorm van verlichting. ‘Lucifer’ wordt vaak geïnterpreteerd als een symbool maar niet als entiteit van intellectuele bevrijding en zelfbeschikking.

Overeenkomst: Beide stromingen geloven in meesterschap over jezelf en de wereld als de sleutel tot succes.

5. De afwijzing van passiviteit en overgave

In The Art of War wordt herhaaldelijk gewaarschuwd tegen passiviteit en het blind volgen van tradities of emoties. Sun Tzu stelt dat een goed strateeg actief controle neemt over zijn lot.

Sun Tzu's filosofie: Wachten tot de vijand je aanvalt is dom; de ware meester manipuleert de situatie zodat de vijand in zijn val loopt.

Satanisme: Satanisme wijst blinde gehoorzaamheid af, vooral aan religieuze autoriteiten. Magus LaVey stelde dat men zijn eigen meester moet zijn en niet afhankelijk moet zijn van goden of andere krachten.

Overeenkomst: Beide stromingen verwerpen passiviteit en moedigen een actieve, strategische benadering van het leven aan.

Conclusie: Zijn The Art of War en Satanisme verbonden?

Er is geen bewijs dat Sun Tzu's The Art of War invloed heeft gehad op het Satanisme, maar er zijn zeker overeenkomsten in strategisch denken en pragmatisme.

Belangrijke overeenkomsten:

*Focus op strategie en intelligentie in plaats van brute kracht.

* Gebruik van misleiding en psychologische tactieken om succes te behalen.

* Pragmatisch in plaats van moreel denken – effectiviteit boven alles.

* Zelfverheffing en controle over het eigen lot als hoogste doelen.

* Afwijzing van passiviteit en blinde gehoorzaamheid.

Belangrijke verschillen:

* The Art of War is een militaire strategie, terwijl Satanisme een filosofisch systeem is.

*  Satanisme heeft een symbolisch en soms ritueel aspect, terwijl Sun Tzu een puur praktische oorlogsstrategie biedt.

Eindgedachte:

Als je The Art of War bekijkt door een Des Duivelsche lens, zou je kunnen zeggen dat het een handleiding is voor hoe men macht kan verkrijgen en behouden zonder onnodige conflicten. Dit sluit goed aan bij de pragmatische en intellectuele benadering binnen het Satanisme en haar denkwijzen.